Dag 17 en 18: Naar huis

De laatste 'dag'. We maken nog één keer gebruik van het heerlijke ontbijtbuffet. We zijn wat later (over half negen) en dat blijkt de ontbijttijd van vele gasten. Dan zijn mensen ineens wat geirriteerder, zijn etenswaren sneller op etc. Maar gelukkig is het zenuwen plingplongmuziekje wel hetzelfde. Net als de uiterst vriendelijke bediening in Balinese kleding.

Na het ontbijt gaan we de koffers inpakken. Het kost enige overtuigingskracht om de jongens in beweging te krijgen. Alexander kan nog niks doen, omdat hij zijn was nog niet terug heeft. Uiteindelijk gaat hij navraag doen bij de receptie en worden de spullen gebracht. Nadat we de sleutels hebben ingeleverd en hebben afgerekend, gaan we aan het strand zitten en spelletjes doen. Tussendoor bevragen we elkaar wat het leukst of meest indrukwekkendste was en wat je eventueel anders had gedaan.

Bert: Twijfelt tussen Bromo en Flores, maar Kalibaru staat ook hoog op het lijstje. Hij zou liever een extra nacht op Flores hebben gehad dan nu in Sanur.

Patrick vond de bootreis machtig en zou zich beter hebben ingesmeerd. Verder had hij graag nog een extra souvenir gekocht (naast de ketting die ze alledrie hebben gekocht).

Matthijs vond alles aan de bootreis leuk. De/een volgende keer neemt hij wél een lange broek mee en zal voor vertrek zijn roaming uitzetten (we kregen bericht dat ze (APM) voor 60 euro buiten hun handelen aan roamingosten hadden, nog voordat we überhaupt in Indonesië waren aangekomen. We hebben alleen nog niet kunnen verifiëren of het echt klopt).

Alexander had vaker naar de voetbalwinkel willen gaan en had graag geprobeerd een scooter te huren. Zijn hoogtepunt van de vakantie waren de komodovaranen.

Nathalie: en ik? Ik vond het zien, proeven en ruiken van al die specerijen en vruchten helemaal geweldig. De tocht naar Bromo was een spectaculaire belevenis, die ik zeker niet had willen missen. 

Om 17 uur werden we opgehaald door een allervriendelijkste chauffeur. Ook hij bedankte ons voor ons bezoek aan Bali. Het vliegveld van Denpasar is mega, maar vooral ook heel ruimtelijk opgezet. Na bagagerek, securitycheck, kwam de paspoortcheck en toen waren we als haringen in een ton. De Eftelingwachtrijen zijn er niks bij. We voerden een voortdurende strijd met een stel Chinezen die wilden voordringen (wij hebben gewonnen). Daarna het laatste geld bijelkaar geschraapt om iets te eten en drinken.

De vlucht van Denpasar naar Singapore verliep heel voorspoedig. We landden op tijd en de overstap was prima te doen. We zagen een hele grote groep jongelui, over duidelijk uit Australië, die naar Nederland komen voor een Gymnastics toernooi. Het schijnt elke twee jaar te worden gehouden en is oorspronkelijk door Nederland opgezet. Het is nu voor het eerst sinds de oprichting weer in NL. Hoe ik dit weet? Tijdens de vlucht zaten we naast een allervriendelijkste jongen, Simon, die ook meedoet. Hij is één van twee jongens in een delegatie van 62 Australiers. De komende twee weken zullen zij in de RAI optreden. Samen met Alexander hebben we hem wat woorden Nederlands geleerd.

Na 14 uur vliegen zijn we geland en staan nu voor paspoortcontrole. Zo bagage ophalen en met de taxi naar huis.